Het jaareinde is aangekomen en dan durft ne mens al eens terugkijken op het afgelopen jaar. 2019 blijkt een schakeljaar te zijn in mijn persoonlijke ontwikkeling. Het sluimerende stemmetje dat plots niet meer te negeren valt. Of over de overgang van dromen naar doen.
Krijg jij ook stress bij de aanblik van de lijst van mensen die je wil voorzien van een leuk cadeau? Ik in ieder geval wel. Maar met deze twee trucjes is dat stressniveau alvast heel wat gezakt.
Nee, ik heb het niet over de tweede Disney-film die net in de cinema is, maar over een magische ochtend waarin de natuur ontwaakte met een laagje ijs over zich heen. Dat in combinatie met een opkomende zon deed me naar mijn camera grijpen. Ik legde onze ochtendlijke wandeling naar school nog eens vast.
“… friet met cola”, kwam daar enkele jaren geleden steevast achter bij mijn kinderen. Ondertussen schakelden ze over “noob” en “boeie”. Het leven met prépubers is net wat minder schattig.
De laatste tijd werd er weer wat genaaid ten huize An, maar het tempo waarmee dat hier op de blog raakt, loopt duidelijk wat trager. Maar uitstel is geen afstel… Dames en heren, ziehier mijn Thea maxi-jurk.
Gisteren was het dag 30 van de minsgame1019. Officieel is dat het einde van een minsgame. Al zijn sommige mensen niet te stoppen en doen ze morgen en/of in november nog wat verder. Ik rondde mijn derde minsgame ook weer succesvol af. De vraag is of ik daar wel zo blij mee moet zijn 😉
Een mens is nooit te oud om te leren. Ik voegde de daad bij het woord en schreef me in voor een tweejarige avondopleiding tot fotograaf.
Ik testte het nieuwe patroon van Iris May Patterns: de May-Belle. Niet alleen een patroon voor meisjes, maar dus ook voor jongens. Het bewijs… dit knuffelzachte hemd voor de zoon.
Rap even antwoorden op dat bericht en verdwalen in Instagram, me niet houden aan mijn planning, uitstelgedrag, de fut niet hebben om op te ruimen of de was bij te houden,… Ik kan zo nog wel een tijdje doorgaan. Slechte gewoontes genoeg. Elke keer begin ik met nieuwe moed aan een goede gewoonte die ik niet lijk vol te houden. Om na een paar maand nog eens opnieuw te proberen. Story of my life. Daar wil ik dus komaf mee maken. Maar hoe?
Met het vallen van de bladeren, kreeg ik plots opnieuw last van de opruim- en ontspulkriebel. Alsof ik ook, net als alle bomen, het overbodige van me wil afschudden. Tijd dus voor een nieuwe minsgame, waarbij ik jou opnieuw uitdaag. Doe je mee?
