Ergens onderweg in het hele thuisblijfavontuur raakte ik gebeten door fotografie. Door foto’s te nemen voor de blog, voor Instagram,… Langzaamaan legde ik telkens de lat wat hoger voor mezelf, zocht ik het internet af en deed ik (zoals bij alles wat ik doe) van trial and error.
Dat melk uit een koe komt, weten mijn kinderen gelukkig wel. Maar langzaamaan gaat er toch wel wat informatie over de oorsprong van die dingen verloren bij mijn kinderen. Ik groeide voor een stuk op op de boerenbuiten. De ene grootouders hadden een boerderij, de andere waren ook fervente moestuiniers. Asperges zoeken, boontjes doppen,… ik deed het allemaal. We hebben geen moestuin en dus zijn mijn kinderen niet op de hoogte over hoe een bloemkool nu eigenlijk groeit. Is het nu een aardbeienboom of aardbeienplant?
Ik heb altijd al een voorliefde gehad voor creatieve dingen. Als kind heb ik zowat elke creatieve hobby beoefend. Van parelboompjes met ijzerdraad maken tot het schilderen met een strijkijzer. I KID YOU NOT.
Ik heb al verschillende pogingen ondernomen om zelf sushi te maken. Ik gebruikte daarvoor steeds hetzelfde kookboekje, ééntje van de reeks “da’s pas koken” met als toepasselijke titel “da’s pas koken…sushi & sashimi”.
Geen van de pogingen was slecht, maar het was ook niet echt dàt…je weet wel, dàt. Zoals dàt bij Inari, Shokudo of Sakura wel het geval is. (Allen te Leuven of Aarschot, dat is nu eenmaal de nononsonsmoms -streek)
Ik ging dus op zoek naar meer informatie en laat jullie vandaag zien hoe mijn meeste recente poging verliep.