Ik wou dat deze blogpost over iets prachtigs ging, iets oogverblindend mooi. En eigenlijk is dat ook wel het geval: mijn post van deze week gaat namelijk over mijn ogen. Prachtige, wonderlijke dingen eigenlijk, die oogbollen van ons, maar voor mij ook de oorzaak van heel wat zorgen de voorbije weken.
Zaterdag ontdekte ik een klein stukje hemel op aarde: Brushbar in Hasselt.
Niet zo lang geleden was er een oproep om foto’s van je naaikamer te delen op je blog. Ik ging er niet op in, want mijn naaikamer is niet bepaald een bron van inspiratie waar ik je mee lastig wil vallen. Anderen daarentegen hebben wel al duidelijk werk gemaakt van een inspirerende hobbyruimte: waarvan deze en deze me toch echt wel zijn bijgebleven. Het zette me wat aan het dromen…
Soms doe ik echt mijn best om alles op orde te hebben. Dan durf ik mezelf al eens een pluim geven …
Blijkbaar is geen dagcrème gebruiken en 30+ zijn een zware overtreding. Een overtreding waar ik me niet echt bewust van was, maar waar ik wel fijntjes op gewezen werd door vriendinnen en de dame van ICI PARIS XL.
Ik ging met mijn mama en zussen shoppen in Aachen, aka Aken, Duitsland. Zoveel shopplezier, op een uurtje en kwart van hier!
De laatste tijd ben ik nogal bezig met alle dingen die ik heel graag zou meemaken in mijn leven. De bucketlist bevond zich hoofdzakelijk in mijn hoofd, maar ik vond het nu toch eens tijd om hem eens op papier (lees: scherm) te zetten.
Dat moet zowat de vraag zijn die me het meest gesteld werd in mijn loopbaan als moeder van 2 zonen. Soms zelfs gevolgd door: ‘een meisje, deze keer’.
Alsof we dat te kiezen hebben en alsof dat mijn wens zou zijn, een dochter krijgen.
Eéntje om te lezen, maar je kan er voor een keertje ook naar luisteren als je wil.
Een nieuw jaar, een nieuw begin wordt wel eens gezegd. Tijd om de goede voornemens boven te halen en tijd om te evalueren of je met die van het voorbije jaar überhaupt iets hebt gedaan.