fbpx

Valentijn, tijd om liefde te geven aan elkaar én onze planeet – Try Vegan

try vegan

Nu we enkele maanden als gelukkige weekvegetariërs door het leven gaan, ook wel flexitariërs genoemd, kwam ik in mijn zoektocht naar lekker recepten een leuk project tegen: try vegan.  Je schrijft je in via de website, krijgt toegang tot een facebookgroep en in je mailbox verschijnen lekkere vegan weekmenu’s en recepten.  Ideaal om op een ongedwongen manier kennis te maken met de wereld van veganisme.

Vandaag trap ik de eerste dag van 40 dagen bloggen af met een artikel over veganisme.  I know, het is valentijn.  Ideaal om het over de liefde te hebben: niet alleen liefde voor jezelf en anderen, maar ook liefde voor deze planeet en de dieren waarmee we ze delen.

Veganisme = extremisme

Veganisme riep bij mij steeds negatieve gedachten op: extreem, ongezond en onhaalbaar vooral.  Maar in mijn zoektocht naar vegetarische recepten, kom je ook al eens met de term ‘vegan’ in aanraking.  Op YouTube kwam ik ook regelmatig veganisten tegen die allemaal een normaal leven leiden zonder andere mensen te veroordelen die hun levensvisie niet volgen. Ik zag vooral inspirerende mensen die een positief verhaal brachten.

Veganisten eten niets van dierlijke oorsprong.  Dat wil zeggen: geen kaas, geen dierenmelk, geen eieren. Ze dragen ook geen leder bijvoorbeeld.
Geen kaas, geen koemelk en geen eieren dat moet toch een triestig leven zijn, niet?  Ik eet zo graag kaas en een leven zonder pannenkoeken, cake, taart en ijs kan ik me moeilijk voorstellen.

Maar ergens vindt de boodschap van veganisme toch een voedingsbodem in mezelf.  Eentje waar ik wel eens in wil wroeten met mijn handen om te kijken of er wat vruchtbaars uit voortkomt.  Gewoon kennismaken met nieuwe voedingsmiddelen en mijn blik wat verruimen.  Dat kan nooit kwaad, toch?

Try Vegan

Meedoen aan Try Vegan betekent dus niet dat je je engageert om 40 dagen volledig vegan te eten, gelukkig maar.  Het is gewoon een tool om eens op verkenning te gaan in die onbekende wereld.  Onbekend is immers onbemind.

Ik zou graag 1 avondmaal in de week willen vervangen door een veganistisch alternatief.  Zelf wil ik op weekdagen mijn lunch en ontbijt ook zo vegan mogelijk houden.  De dingen die ik tegenkwam zien er alvast om te watertanden uit.  Stiekem begon ik vorige week al wat te experimenteren met recepten en ik moet zeggen dat het me aangenaam verraste.

De komende 40 dagen zal ik dan ook mijn vegan eetervaringen met jullie delen: mijn toppers, mijn tegenvallers, hoeveel kinderen er hoeveel keer zijn doodgegaan tijdens het avondmaal en zoveel meer.

Hoe sta jij tegenover veganisme?  Heb jij het al eens geprobeerd?  Receptideetjes? Shoot!

Ook interesse om kennis te maken met veganisme, schrijf je dan nog vlug in op de Try Vegan website.

____________________________________________

Dit is blogbericht 1/40 van de 40 dagen bloggen uitdaging.  Je vindt alle info hier en alle deelnemers hier.

Ik ben An, kort en bondig. 40 herfsten jong en getrouwd met mijn jeugdliefde. Ik hou van bergen, natuur, frisse lucht, reizen, naaien, fotografie, creëren en traag leven. Ondertussen ben ik naarstig op zoek naar een balans tussen mama zijn voor mijn twee zonen van 12 en 11 jaar met ADHD én mijn professionele ontplooiing als zelfstandig personal branding fotograaf onder de naam An Epic View.

9 Reacties

  1. Mimaloki
    14 februari 2018

    Ik startte dit jaar met hetzelfde voornemen, ongeveer toch. Een dag per week veganistisch of vegetarisch. het thuisfront is nog altijd iet overtuigd. Het zijn hier rasechte vleeseters en daar lijkt weinig aan te tornen. Met zelfgemaakte pompoen/linzen/kikkererwtenburgers heb ik de kleinsten al wel kunnen foppen en de wraps met tofoe gingen er ook bij de volwassen man goed in 😉

    Beantwoorden
    1. An_nononsonsmoms
      14 februari 2018

      Uiteindelijk denk ik dat iedereen baat heeft bij een wat gevarieerder menu. Ik denk dat daar veganisten en vegetariërs veel sterker in zijn. Er lijkt wel een nieuwe wereld aan voedingsmiddelen opengegaan voor mij.

      Beantwoorden
  2. Eilish
    14 februari 2018

    Een dochter hebben die veganistisch eet is al voldoende om als mama andere horizonten te verkennen. Hier dus veel vegetarisch en vaak veganistisch. Mocht je Honger! van madame Zsa Zsa nog niet in huis hebben dan is dat een aanrader omdat daar vaak een voetnoot voor vegans bij staat.

    Beantwoorden
    1. An_nononsonsmoms
      14 februari 2018

      Ja, dat heb ik al. Dat boek is de reden dat we hier als flexitariër begonnen! 🙂

      Beantwoorden
  3. Benedicte
    14 februari 2018

    Ik vond het vroeger zoals jou extreem. En nu geef ik het een kans om er gedeeltelijk mee te experimenteren. Ik geef toe, wel omwille van andere beweegredenen.
    Met mijn blijvend huidprobleem wordt door mijn huidtherapeut aangeraden om zuivel te mijden, aangezien het vol hormonen zit. Inderdaad niet simpel als je zin hebt in pannenkoeken!
    Wij eten thuis zeker 4 van de 7 dagen vegetarisch. Eitjes maak ik nog wel geregeld klaar.
    Verder moet ik geraffineerde suikers zoveel mogelijk laten en niet overdrijven met koolhydraten.

    Het helpt om het als een experiment te zien, als een uitdaging!
    GOGOGO!
    XXXX

    Beantwoorden
    1. An_nononsonsmoms
      14 februari 2018

      Ik las ook al dat dierlijke producten omwille van de aanwezigheid van hormonen de eigen hormonenhuishouding kunnen verstoren. Het zou een prettige bijkomstigheid zijn voor mij ook, want hier is het volgens mij ook wat hormonenchaos.

      Beantwoorden
  4. Lies
    14 februari 2018

    Wij koken voornamelijk vegan, met een volledig vegan dochter in huis gingen we samen op zoek. Ondertussen ben ik ook voor deze levensstijl gevallen. Enkel als ik buitenshuis eet en er geen vegan opties zijn, ga ik voor vegetarisch. Voor je het weet mis je kaas en melk niet meer, net als eerder gebeurde met vlees en vis. Ik durf wel uitzonderingen maken: af en toe een eitje van onze buurtkippen die een zalig leven leiden eet ik wel. Ik draag ook nog leder, maar mij. Tas is een gerecycleerde ledervest en mijn schoenen zijn tweedehands exemplaren. Vegan leren koken verruimt alleszins je horizonten, ik verdiep me momenteel in de macrobiotische levensstijl, er valt nog veel te leren. Succes!

    Beantwoorden
  5. Anna Helena
    14 februari 2018

    Na 1 jaar vegan te eten kan ik zeggen dat het zeker geen triestig leven is :). Het is natuurlijk wel een beetje zoeken in het begin wat kan en niet, maar ik ben er zelf van verschoten hoe makkelijk het eigenlijk gegaan is. Ik gebruikte de eerste vijftig dagen het kookboek van the green happiness en dat was zeker de sleutel tot succes voor mij. Op mijn blog vind je een aantal reviews van veggie/vegan kookboeken waaruit ik regelmatig kook.

    Beantwoorden
  6. Kreanimo
    14 februari 2018

    Het altijd doen zou me niet lukken denk ik!
    Maar er zijn wel super vegan recepten!

    Beantwoorden

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.