fbpx

Hallo 2017!

Het lijkt maar enkele maanden geleden dat ik deze post schreef om 2016 welkom te heten en nu is het al tijd om hetzelfde te doen voor 2017.

Ik evalueer mijn goede voornemens van 2016 en maak er – tegen beter weten in – toch weer nieuwe.

Zonet las ik mijn post van 2016 zelf nog even door. Ik kan me nog steeds vinden in de inleiding van die post: de omschrijving van het dubbele gevoel bij de start van een nieuw jaar klopt nog steeds. Met een tikkeltje heimwee naar de mooie momenten van 2016, ben ik er tegelijk ook weer van overtuigd dat er in 2017 heel wat beter kan.

Dan ben ik misschien wat streng voor mezelf, als ik “beter” schrijf. Het kan beter, maar moet dat ook? Nee, niet echt, daar raak ik meer en meer van overtuigd. Vorig jaar schreef ik over rekenschap afleggen, maar goede voornemens mogen geen onredelijke eisen zijn. Ze moeten een voornemen blijven, geen reden tot frustratie.

Voor 2016, had ik me voorgenomen om:

  • Gezonder te eten;
  • Grenzen te stellen;
  • minder strijd met de Kabouters te voeren.

Wat bracht ik er van terecht?

Voornemen 1 en 2, die ik overigens al meenam vanuit 2015, blijven moeilijk. Die vragen echt een aanpassing van diep genestelde gewoonten, een wijziging van mijn persoonlijkheid.

Ik denk dat deze twee punten altijd twee werkpunten zullen blijven. Ik zeg al wat meer nee en probeer bewuster om te gaan met mijn voeding. Echt geslaagd zijn deze voornemens echter niet.

Met het 3e voornemen ging ik wel aan de slag. Ik probeerde bewuster om te gaan met mijn kinderen en ik vind dat me dat wel gelukt is. Ik ben nog steeds geen perfecte ouder, verre van. Heel ver van zelfs, maar toch heb ik bewust aan dat punt gewerkt. Ik tel meer tot 10, ik ben me bewuster van mijn reacties en laat doelbewust mijn stem weer zakken nadat ik eerst diep in en uit heb geademd.

Het helpt natuurlijk ook dat de Kabouters weer wat groter zijn en weer een stukje zelfstandiger geworden zijn.

Toch merk ik in mijn onderlinge relatie met hen dat het gewerkt heeft. Ik kan het verschil niet goed omschrijven, maar het lijkt alsof we iets dichter naar elkaar zijn toegegroeid en dat voelt goed. Ik ben best nog streng en zal mijn stem zeker nog verheffen, maar ik probeer het allemaal toch wat rustiger aan te pakken. Mijn stem verheffen, maar daarom niet roepen of tieren. Daar bereik ik meer mee dan met het alternatief.

Welk voornemen neem ik mee naar 2017?

Mijn voornemen voor gezonde voeding, neem ik zeker mee naar 2017. Rome is ook niet op één dag gebouwd, denk ik dan, en ze hebben er zo’n lekkere pizza en pasta. Ik blijf proberen om gezonder te eten. Zo heb ik net weer alle ingrediënten in huis gehaald om zelf een heerlijke granola te maken.

Nieuwe voornemens voor 2017?

Structuur en planning.

Echtgenoot en ik namen ons in de loop van 2016 voor om elke zondagavond de agenda voor de volgende week te overlopen. Om duidelijkheid te scheppen in onze agenda, die soms zo overvol staat dat we het overzicht verliezen.

We slagen er echter niet in om dat ook effectief te doen. We kijken er tegen op, zondagavond blijkt niet het meest ideale moment. De werkweek staat voor de deur en stiekem willen we allebei liever nog even genieten van het weekend. De drukke week die voor de deur staat wordt dus vakkundig genegeerd.

Dat kan zo niet langer blijven duren. Voortaan zullen we dat dus zondagvoormiddag of zondagmiddag doen.

Het voorbije weekend ging ik dan ook aan de slag: het leek het of ik een soort nestdrang had. Plots vond ik het hele huis een vuil nest dat dringend opgeruimd moest worden. Ik ging aan de slag in de kelder, zette alles op orde en kuiste de kasten uit. Nadien deed ik zelfs nog een stukje van de badkamer.

Maar ik vulde ook kalenders in, stelde mails op aan de grootouders om opvang te voorzien voor de schoolvakanties en vulde – eindelijk – mijn nieuwe verjaardagskalender is. Ik maakte een soort huishoudkalender (Dank u , Libelle) en printte zonet de weekmenukalender van Madame Zsa Zsa af.

Ik sta ook altijd super graag op één been in de bergen. Ideaal…

Tijd om wat verantwoordelijkheid te nemen: als je een druk leven hebt, mét  kinderen, dan is de spontaniteit er gewoon wat uit. Die komt wel terug, maar voor nu moeten we er ons misschien gewoon even bij neerleggen.

*Aanvulling na publicatie

Ik merk dat nog een aanvulling over de kalenders nodig is: ik heb een soort huishoudkalender gemaakt waarop alle vakanties aangeduid zijn, van Echtgenoot en de kinderen. De mijne plan ik in functie van hen. Er staat ook op wanneer de zwemlessen zijn, wanneer de poetsvrouw komt en waar ze die week precies kuist (boven of beneden, want zelfs dat kunnen we ons soms niet herinneren na een week), wanneer de bedden verschoond moeten worden en dergelijke. Ook geplande activiteiten worden hier op genoteerd en ik ga de ophaalkalender van het vuilnis er nog bij noteren. Zo is alles gecentraliseerd. Dat klinkt voor velen onder jullie allicht absurd, maar anders verliezen we het (te lang) uit het oog.

De weekmenukalender heeft als bedoeling om elke  week een menu op te stellen. Ik hoop dat dit me zal helpen bewuster te eten door te plannen. Snelle maaltijden – en dus meestal ongezonde – zijn eigenlijk ook een gevolg van te weinig planning.

En ja, Echtgenoot en ik hebben ook een professionele agenda en een gedeelde Google – agenda online voor ons privé – leven, maar dat virtuele is blijkbaar voor ons iets dat makkelijk en graag over het hoofd gezien wordt. We slagen er niet in om dat consequent te doen: het lijkt alsof we allebei overdag al zoveel plannen en regelen dat we er voor ons privé – leven gewoon geen zin meer in hebben. Flauw? Misschien. En in alle eerlijkheid – nog flauwer – op het einde van de rit ben ik altijd degene die er verantwoordelijk voor is. Dat vind ik niet meer ok. Ik wil dit dus terug in handen nemen, “ownership” of zoiets! De Libelle – kalender hangt nu naast de deur (wij gebruiken vooral de achterdeur als toegangsdeur) zodat we hem beiden ’s ochtends en ’s avonds kunnen bekijken. 

Ik ben benieuwd hoe lang we het dit keer volhouden! *grijns*

Heb jij bij de start van dit jaar een goed voornemen gemaakt?

 

The following two tabs change content below.
35 jaar oud en 8 jaar getrouwd. Tweelingmoeder van een identiek jongensduo. Waken over de balans tussen Job en Gezin is haar uitdaging, toch zijn beiden essentieel. Extravert, nieuwsgierig, sociaal en gourmande.

Laatste berichten van Eveline_nononsonsmoms (toon alles)

35 jaar oud en 8 jaar getrouwd. Tweelingmoeder van een identiek jongensduo. Waken over de balans tussen Job en Gezin is haar uitdaging, toch zijn beiden essentieel. Extravert, nieuwsgierig, sociaal en gourmande.

6 Reacties

  1. withlovebyeva
    10 januari 2017

    Succes met de voornemens!

    Beantwoorden
    1. Eveline Wittemans
      10 januari 2017

      Dank u!

      Beantwoorden
  2. Jozefien
    10 januari 2017

    Ik snap het idee van de kalenders samen leggen niet goed, maar dat is misschien omdat wij een Google calendar delen.
    Ik dacht wel : “zou vrijdagavond daar niet ideaal voor zijn? ” zodat je je werkweekgoed kunt afsluiten. Allez ja, zondagochtend wil ik meer weekend dan zondag avond, daarmee misschien…

    Beantwoorden
    1. Eveline Wittemans
      10 januari 2017

      Mhm, misschien zou vrijdagavond inderdaad beter zijn. Dan hebben we meestal geen plannen en zijn we thuis. Goed idee!

      Ik heb nog even een aanvulling gemaakt over de kalenders. Wij hebben ook een Google calender om te delen, maar om één of andere reden vullen we die niet consequent aan. Ik probeer het dus nu opnieuw met een papieren kalender, old skool! 🙂

      Beantwoorden
  3. Tamara
    10 januari 2017

    Ook al hebben we hier een gedeelde Google kalender, ik blijf ook nog op papier werken omdat me dat meer overzicht geeft en ik dat sneller “zie”. Google wordt opengedaan wanneer er iets bijkomt ofzo, maar wordt minder bekeken om een idee te hebben hoe een dag/weekend/week eruitziet…

    Ik wens je in elk geval veel succes met je mooie voornemens, maar wees niet te streng voor jezelf 😉 Misschien is het ook een goed idee elke 2-3 maanden voor jezelf een herinnering vast te leggen om te kijken wat er lukt en wat er beter anders kan, want voor je’t weet is er weer een jaar om 😀

    Ik zelf ga voorzichtig zijn met de voornemens. Binnen dit en een paar weken ga ik bevallen van nr.2 en wie weet staat alles dan weer op zijn kop… Voor mezelf zorgen en hulp inschakelen als ik het nodig heb staan dan eigenlijk bovenaan, maar dat zijn net die dingen die ik enorm moeilijk vind. Blijven genieten van de kleine dingen, kwali-tijd met ieder van het gezin en hopelijk terug aan’t werk…

    Beantwoorden
  4. liezewiezewoes
    11 januari 2017

    goh ik vind een snelle maaltijd niet altijd noodzakelijk ongezond. Snel is voor mij: groentjes-patatjes-vlees ofzo. Ik koop vb 3 rode kolen en maak die dan allemaal tegelijk in het weekend, vries dat in per portie en zo is dat enkel op te warmen i nde week. Ik doe dat ook voor savooi enzo.
    Voornemens, ik ben der nog niet uit. 2016 was geen topjaar, ik hoop dat 2017 toch alvast iets beter gaat worden.

    Beantwoorden

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.