fbpx

Over pipi, kaka, broekjes en plasjes

De kabouters gaan naar school en ze dragen nog een pamperbroekje overdag.

Ik vind dat ok zo, voor hen en ook voor de juf die 28 kleutertjes in haar instapklasje heeft. Ik heb dit met haar besproken en ik vind dit makkelijker, voor de kinderen en ook voor haar.

Dat dacht ik toch, dat dat makkelijker is voor haar. Maar na het zien van een reportage op tv en het lezen van enkele reacties op die reportage op de sociale media, sloeg de twijfel toe.

We zijn best al even met de zindelijkheidstraining bezig, Echtgenoot en ik…en de Kabouters natuurlijk.

We zijn niet meteen gestart met echte training, eerder wennen aan het potje. Van zodra ze op het potje wilden, heb ik vier exemplaren in huis gehaald. Bij interesse mochten ze ook komen kijken tijdens een toiletbezoek van mama of papa, maar we wilden ze vooral niet pushen.

Thuis lopen ze, op advies, zonder broek rond, vrij en blij. Dragen ze een pamperbroekje of een onderbroekje, dan gebeuren er best nog wel wat ongelukjes. Als ze tv kijken of “geconcentreerd” aan het spelen, lijken ze niet aan pipi en kaka te denken en een natte broek lijken ze niet meteen een probleem te vinden.

Van de grote wc waren ze tot vorige week nog bang, maar het voorbije weekend hebben ze allebei kaka op het “grrrroootte see” gedaan. Op eigen initiatief!

Met ups en downs dus, zoveel is zeker.

In de crèche, gingen alle kindjes samen op vaste tijdstippen op het toilet. Daar liep het vlot, plassen op de pot. Alleen de grote boodschap bleef er vaak uit, of ja, eerder in eigenlijk.

Tijdens de kennismakingsvoormiddag op school, kregen we van de juf een boekje mee naar huis van Jules die zijn beer op het potje leert gedaan. Echt leuk gedaan. Met een kleine potje voor de kleine beer op te zetten en foto’s van choco in een potje. Er zat ook een stickerblad bij.

beer

Het boekje werd gelezen en Beertje op potje gezet, maar toen ontdekte KabouterV dat de broek van Beer helemaal niet uit kan. Einde verhaal voor Beer. Niet onlogisch, toch?

Het stickersysteem werkt een beetje, maar ook niet feilloos.

Om een lang verhaal kort te maken : het lukt dus nog niet zonder pamper, althans nog niet goed genoeg opdat ik de onderbroekenstap durf te zetten.

Tijdens de kennismakingsvoormiddag met juf Katrien, heb ik dit besproken. We hebben afgesproken dat ze pamperbroekjes zouden dragen met sluitingen aan de zijkant zodat ze broeken en schoenen gewoon kan aanlaten. De enige optie daar blijken de “Pull ups” van Huggies te zijn.

pampers

Prima, dacht ik, een oplossing die voor iedereen werkt en ondertussen trainen we verder.

Toch zag ik dat er op onze regionale TV – zender een reportage uitgezonden werd waarin – nog maar eens – aan de kaak gesteld wordt dat steeds meer kinderen niet zindelijk zijn als ze naar de kleuterschool gaan. Het is een belasting voor de kleutermeester of juf die daardoor pampers moeten wisselen, hetgeen tijd vraagt.

Dat is zo, dat zal zeker zo zijn. En ik heb er ook wel begrip voor dat het aangekaart wordt, maar de reacties die er dan op volgen op de sociale media: “Schande”, “arme meester Pieter”, “typisch, ouders denken dat de school alles oplost” en “bij die van mij hing er gene kak niemeer aan vanaf dat ze 2 jaar oud was zenne.”

Bij het zien van de reportage en het lezen van de reacties, voelde ik me schuldig. Had ik niet genoeg gedaan? Heb ik het verkeerd aangepakt, ben ik niet consequent genoeg…die verrekte eindeloze opvoedingstwijfels…bbrrr.

Bij het herbekijken van het filmpje en aandachtig luisteren naar de meester van dienst, hoorde ik echter hij het heeft over weinig aandacht voor zindelijkheidstraining thuis, dat het thuis doorgetrokken moet worden. En dan zouden ze op 3 of 4 dagen van af zijn, volgens meester P.

Maar wat bedoelt ‘ie dan? 3 of 4 dagen thuis trainen? Mijn weekends zijn niet zo lang. 3 of 4 dagen waarvan 1 of 2 op school? Maar hoe loopt het schema op school dan? Vraag gesteld op school, maar geen duidelijk antwoord gekregen.

En is het makkelijker om pipi/kaka – broeken te verschonen en vieze plasjes op te kuisen dan een pamper te vervangen? En wat als je kind er gewoon nog niet klaar voor is?

Op internet vond ik onder andere ook volgende informatie terug:

“Vanaf de leeftijd van 2 jaar kan je proberen te starten met de zindelijkheidstraining. Sommige kinderen zijn al zindelijk op de leeftijd van 2 jaar, andere pas op de leeftijd van 5 jaar. Overdag worden de meeste kinderen zindelijk tussen hun tweede en vijfde levensjaar. Het is belangrijk om als ouder rekening te houden met dit tempo en je kind niet te forceren als het er nog niet klaar voor is. Belangrijk is dat je kind er rijp voor is. Er zijn namelijk drie voorwaarden waaraan je kind moet voldoen voordat het zindelijk kan worden. Je kind moet het lichamelijk al kunnen, het moet het begrijpen en het moet het willen: • Je kind moet kunnen voelen dat het moet plassen. Het moet ook lichamelijk in staat zijn de spieren rondom de blaas en de sluitspieren onder controle te houden. Meestal is dat zo als je kind droge periodes heeft van ten minste twee uur. • Je kind moet een verband kunnen leggen tussen de wc of het potje en moeten plassen. Ook moet je kind al wat taal begrijpen. Het moet weten wat het betekent wanneer je als ouder zegt: “Doe maar pipi in de wc / het potje”. • Je kind moet willen meewerken. Aangezien kinderen van 2 à 3 jaar volop hun wil aan het ontdekken zijn, kan dat wel eens een moeilijk punt zijn.”

Dus is het misschien toch niet abnormaal dat niet alle kinderen zindelijk zijn op 2,5 jaar? En als juf Katrien pamperbroekjes prefereert in plaats van vieze plasjes en hoopjes te moeten opkuisen, is dat dan verkeerd?

Niet dat ik Juf Katrien nodeloos met extra wil opzadelen. Echt niet. Ze heeft haar tijd echt nodig voor alle kindjes, maar mijn Kabouters hebben nu wat extra aandacht nodig op dat vlak. Een ander kindje moet misschien eerst een kwartiertje op haar schoot zitten voor het wil spelen in de klas? Nog een ander kindje kan misschien niet helemaal alleen eten? Ook daar heeft de juf aandacht voor.

Iedereen heeft toch zo snel zijn oordeel klaar en woorden zijn zo snel gepost. Maar er zijn ouders die echt hun best doen en vooral ook kindjes die er gewoon nog niet klaar voor zijn op 2,5 jaar.

Om nog maar eens aan te tonen hoe de media onze denkbeelden beïnvloeden en hoe reacties op sociale media een impact kunnen hebben op onze ideeën en onze stresslevels…zelfs over iets banaals als pipi en kaka. En daarom heb ik het gevoel dat ik mezelf hier moetgoedpraten…

Ik blijf in elk geval mijn best doen en hoop dat die ‘3 – 4 dagen’ snel komen, in de eerste plaats voor de juf.

En om met een toepasselijke zin te eindigen: ik probeer het los te laten….nu moeten alleen de kabouters dat ook nog doen…op het potje weliswaar!

Ik ben An, kort en bondig. 40 herfsten jong en getrouwd met mijn jeugdliefde. Ik hou van bergen, natuur, frisse lucht, reizen, naaien, fotografie, creëren en traag leven. Ondertussen ben ik naarstig op zoek naar een balans tussen mama zijn voor mijn twee zonen van 12 en 11 jaar met ADHD én mijn professionele ontplooiing als zelfstandig personal branding fotograaf onder de naam An Epic View.

12 Reacties

  1. Saskia Vandenbroeck
    29 april 2015

    Wij zijn ook met zindelijkheidstraining begonnen toen onze oudste 2,5 was. Maar hij bleek er nog niet klaar voor te zijn. Plassen ging vaak goed, maar vaak ook niet. Op den duur gaf hij niet meer aan dat ie een natte broek had want hij vond het niet leuk om verschoond te worden. De grote boodschap hield hij ook op. Na een maand besloten te stoppen met de training tot hij er wel klaar voor was. Dat bleek een half jaar later zo te zijn. Een week voor z’n 3de verjaardag was hij zindelijk en dat op een paar dagen. Het gaat er dus inderdaad echt om dat het kind er klaar voor is.
    Het scheelt wel dat hier in Nederland kinderen pas op 4 jaar naar school gaan. Die tijdsdruk is er dan alvast niet.

    Beantwoorden
  2. Kathleen
    29 april 2015

    Ik ben blij dat je deze ‘problematiek’ eens aankaart want ik begrijp je gevoel volledig!
    Lien was begin januari toen ze met school startte ook totaal nog niet zindelijk. Interesse in het potje NIHIL! De juffen maakten daar echt geen probleem van, Lien mocht naar school met een gewone pamper!
    Maar de maanden/weken voor de eerste schooldag: ‘Gaat ze al op t potje?’, ‘Is ze al zindelijk?, ‘Dan kan ze op school op de mini-wc’tjes pipi doen?’, …
    GGRRRRRRRRR!
    Elke vakantie (ik vond een weekend te kort om ‘intensief’ te oefenen) deed ik opnieuw een poging om Lien zindelijk te krijgen maar na paar dagen had ik door dat ze er gewoon niet klaar voor was en stopte ik gewoon.
    Pas afgelopen paasvakantie heeft Lien de klik gemaakt. Ik had een beloningskalender gemaakt en vanaf t moment dat deze tegen de muur hing, was er geen ongelukje meer! Ik kon mijn ogen niet geloven! Ik kan tot nu toe de pipi-accidenten nog op 1 hand tellen. Enkel de stoelgang liep moeilijk (schrik om dat op t potje te doen) maar die klik heeft ze vorige week ook gemaakt. De eerste dagen na de vakantie ging ze dus zonder onderbroekje naar school maar vond ik wel een kakabroekje in een zakje aan haar boekentasje. Geen probleem voor mij EN ook niet voor de juffen!
    Ik doe mijn hoedje af voor Lien haar juffen die haar niet geforceerd hebben om van dag 1 op t potje te moeten gaan want ik heb al heel andere verhalen gehoord!
    Probeer het je niet te veel aan te trekken. Als jullie en de school overeenkomen in bepaalde dingen, moet je je niet aantrekken wat anderen denken. Boehoooeeee aan degenen die vinden dat kinderen op 2.5j zindelijk MOETEN zijn!
    Ik kan nu trots zeggen dat Lien zelfs ’s nachts ook droog is en zonder pamper slaapt! Laat je kind gewoon zijn eigen zijn en zijn tijd komt nog wel! De ene zal vlugger zijn dan de andere… dat is op vlak van kruipen, lopen, babbelen,… zo en dus ook op vlak van zindelijkheid!
    Dikke knuffel!

    Beantwoorden
  3. Valérie
    29 april 2015

    Super artikel !! Zoonlief is hier hervallen met naar school te gaan, IEDER KIND ZIJN EIGEN TEMPO !!!

    Beantwoorden
  4. Kim
    29 april 2015

    Heel herkenbaar! Voor ons was dit ook één van de redenen waarom we nog gewacht hadden met hem naar school te sturen. Iets waar we achteraf wel een beetje spijt van hadden, omdat hij mentaal wel helemaal klaar was voor school. Bij de volgende zal ik dus om die reden niet meer wachten…
    Hier zijn we nu ongeveer een jaar bezig (ik tel vanaf het beginnen weglaten van de pampers/pamperbroekjes overdag) en helemaal zindelijk overdag is hij nog niet. Bijna, maar niet helemaal. Regelmatig nog eens een terugval en we moeten zelf nog steeds alert zijn en hem er aan doen denken van te gaan. Heel soms gaat hij al eens uit zichzelf, dus het komt wel…
    Het is een weg van ups en downs, van frustratie en loslaten. Ik heb vooral gemerkt dat als ik gefrustreerd raak, hij ook alleen maar meer gefrustreerd raakt en de boel helemaal stilvalt. Laat ik het dan los (wat wil zeggen mij neerleggen bij natte of vuile onderbroekjes) en hem aanmoedig (“komaan, niet erg, maar volgende keer beter/beetje sneller gaan, want ik weet dat je het kan”) dan gaat het meestal weer de goede richting uit.
    Bij ons op school gingen ze in de instapklas wel elk uur naar de wc, geen idee of dat bij jullie ook zo is, maar die routine had hij toen wel nodig. Nu is het niet meer zo strikt denk ik, wat af en toe ongelukjes opleverde in het verleden, nu bijna niet meer.
    De juffen hebben nooit problemen gemaakt van natte of vuile onderbroeken of zelfs pamperbroekjes, waarvoor ik ze heeeeel dankbaar ben!
    Ze zijn nog jong en ze zullen het wel leren. Komt dus wel in orde 🙂 En niet vergeten, je bent niet alleen. De meerderheid van de kinderen is niet zindelijk op 3 à 4 dagen. En zo ja, prijs u dan zeer gelukkig 😉

    Beantwoorden
  5. Liesbet R
    29 april 2015

    Ik ben zo blij om dit te lezen! Mijn dochtertje startte vorige week met school en we deden verschillende pogingen om haar zindelijk te maken, maar het lukt dus niet volledig. De juf vindt het geen probleem dat ze nog een pamperbroekje aanheeft, maar overal krijg ik de vraag of ze al zindelijk is. Heel vervelend. Ik ben van mening dat ze dit op haar eigen tempo mag doen, maar de druk van buitenaf is wel heel groot. Maar ik zou niet weten hoe je dit zou moeten (en willen) forceren.

    Beantwoorden
  6. Michele D.
    29 april 2015

    Hier exact dezelfde situatie inclusief je denkproces (-:
    2 kabouters die binnen drie weken aan hun schoolavontuur starten
    Ik kan de juf volgende week recht in de ogen kijken, we zijn er goed aan bezig, meestal lukt de pipi, soms de kaka, we zijn niet lui en zijn er thuis altijd mee bezig.
    Het grote commentaar moet komen op de ouders die er niet mee bezig zijn en hopen dat de juf of creche het gaat oplossen. En niet op ouders van wiens kinderen nog niet helemaal zindelijk zijn, omdat ze er simpelweg nog niet klaar voor zijn.
    Ik ga de juf volgende week recht in de ogen kijken en voor mijn kabouters niet onder druk zetten en hier thuis stress rond creeren!
    Gewoon blijven gaan (-:

    Beantwoorden
  7. An
    29 april 2015

    Je kent mijn verhaal hé. Hier KoterS die pas sinds enkele maanden helemaal zindelijk is. Overdag dan toch. Met zindelijk bedoel ik dat ik eindelijk zelf niet meer moet eraan denken om hem naar het toilet te sturen. Hij was al enige tijd ‘kunstmatig’ droog met af en toe nog eens een accident als iemand hem er vergat aan te herinneren. Hij wordt bijna 6. 4 jaar ben ik er mee bezig geweest. Gelukkig ben ik de laatste twee jaar tot het besef gekomen dat het niet aan mij lag of slechte wil van hem was. Maar frustrerend is het wel. Ik heb me er ook zo boos in gemaakt zelfs 🙁 Het is een neurologisch proces. De uroloog (jaja, op 5,5 jaar wilde ik echt weten of er niets ‘mis’ was) vertelde me dat dit nog zéér vaak voorkomt. Er is nog wat taboe rond.
    KoterA was op 2 en een half er ook nog niet klaar voor. Met KoterS in het achterhoofd ben ik ermee gestopt. Drie maanden later was hij plots dag en nacht droog. Gelukkig hadden ze hier ook een juf die daar geen probleem van maakte als ik hen een pamperbroekje aandeed.

    Beantwoorden
  8. Myriam
    29 april 2015

    Elk kind is anders. Forceren is echt niet goed. Je hebt volgens mij de ideale oplossing voor dit moment. En als het vakantie is kan je er misschien volop invliegen een hele week aan een stuk? xxx

    Beantwoorden
  9. Het Machien
    29 april 2015

    Ieder kindje zijn eigen tempo, hé. Je hebt gelijk wat de media hier betreft, om nog maar te zwijgen van de talloze boeken over hoe een kind al dan niet moet ontwikkelen (bij ons was dat het verschrikkelijke Oei, ik groei). Op de duur zou een mens verkrampen in de opvoeding van zijn kind!

    Beantwoorden
  10. Patricia
    29 april 2015

    Zoals je weet zitten we in hetzelfde schuitje: ook Ewan is nog niet helemaal droog. Als we hem consistent eraan doen denken van geregeld op het potje te gaan, dan blijft zijn pamperbroekje droog, maar anders helemaal niet. Hij komt het zelf nog niet aangeven dat hij moet gaan en met een natte broek rondlopen is het minste van zijn zorgen! Maar ook wij hebben de afspraak met de juf gemaakt van met Huggies onze plan te trekken tot de moment gekomen is dat hij helemaal zonder kan.
    Het beste dat je kan doen is je (zoals bij zovele dingen) niks aantrekken van mensen die kortzichtig zijn en op alles en nog wat een mening hebben… die dan meestal op niks trekt. Tuurlijk zou het leuker zijn als de kleine mannen droog zouden zijn op de moment dat ze naar school gaan of zelfs iets eerder, maar het is nu eenmaal niet zo simpel! En we zijn er wel degelijk mee bezig. Maar mijne kleine schat zal droog zijn op het moment dat hij er klaar voor is en niet eerder. De kinderen hebben al zoveel om te leren en zich aan aan te passen, ook dit zal komen op het moment dat ze er rijp voor zijn.
    Voortdoen zoals je bezig bent en je van de rest niks aantrekken! xxx

    Beantwoorden
  11. Margriet
    29 april 2015

    Je mag ook niet vergeten dat met school starten op zich heel veel druk legt op je kind.
    Ik had hier een schoolvoorbeeld van zindelijkheid, gene zever,op 2 jaar was die van de ene dag op de andere zowel nacht als dag volledig zindelijk. Maanden aan een stuk. Hij startte met school en kreeg veel problemen met niet meer kunnen stoelgang doen. Nu 2 jaar later kan hij nog altijd op school geen grote boodschap achter laten. Elk kind ontwikkelt zich anders, en je kan het beste gewoon dat tempo volgen ook al is dat soms lastig door externe druk.

    Beantwoorden
  12. Ellen
    29 april 2015

    Mijn zoon was op 2,5 ook niet zindelijk. Bij hem op school willen ze liever geen pamperbroekjes omdat ze denken dat de kindjes dan toch geen moeite doen om op toilet te gaan. Ik op de 1e schooldag mijn zoon met een klein hartje zonder pamper naar school gebracht en met 5 propere onderbroeken en broeken in zen zak.
    Het heeft een week of 3 geduurd waarin hij elke dag al zijn reservekledij aangehad heeft en toen begon het te beteren. Daar zijn nog een aantal achterna gegaan waarin hij nog meermaals per week accidentjes had. Maar de school is er echt heel goed mee bezig bij ons en daar ben ik blij om.
    Hij is nu bijna 4 en is compleet droog op school, thuis heeft hij regelmatig nog accidentjes. Ook snacht slaapt hij nog met pamper.
    Doe vooral op het tempo van je kind. En je bent zoals je kan lezen zeker geen alleenstaand gevan!

    Beantwoorden

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.